در این پژوهش به منظور مدیریت کیفی رودخانه کر، روشی باهدف حداقل سازی هزینههای حفظ محیط زیست و تأمین استاندارد کیفیت آب رودخانه با توجه به جنبههای اجرایی سیاستها ارائه شده است. پس از شناسایی منابع آلاینده در رودخانه کر و گروهبندی آنها، برای هر گروه تخلیه کننده سناریوهای تصفیه فاضلاب در نظر گرفته شد و هزینه مربوط به هر سناریو محاسبه گردید. با توجه به خطاها و عدم قطعیت های ذاتی در برآورد هزینههای تصفیه و جریمه نقض استانداردهای کیفیت آب یک روش تصادفی با ترکیب رویکردهای تصمیمگیری و روش شبیهسازی مونتکارلو برای شناسایی بهترین سناریوهای تصفیه ایجاد شد. رویکردهای تصمیمگیری مورداستفاده جهت افزایش قابلیت اجرایی برنامه های تجارت بار آلودگی و بررسی مطلوبیت تخلیه کنندگان شامل گزینش اجتماعی تصادفی (SSCR)، چانهزنی بازگشتی تصادفی (SFB) و تصمیمگیری چندمعیاره تصادفی (SMCDM) است که هر رویکرد شامل روشهای مختلفی است. درنهایت، به منظور کاهش هزینهها و ایجاد انگیزه در تخلیه کننده ها برای مشارکت داوطلبانه در حفاظت کیفی رودخانه، گزینه برتر توسط هر رویکرد براساس معیار هزینه، به عنوان مجوز اولیه تخلیه بار آلودگی وارد مدل بهینهسازی، سیستم نسبت-تجارت توسعه یافته (ETRS) میگردد. نتایج حاصل از اجرای مدل پیشنهادی نشان میدهد براساس رویکرد SSCR، هزینهها به میزان 53/4 درصد و رویکرد SFB، هزینه ها به میزان 73/1 درصد کاهش مییابد درحالی که توافق نسبی بین منابع آلاینده فراهم میکند. هم چنین براساس رویکرد SMCDM، هزینهها به میزان 5/24 درصد کاهش مییابد، اما ازنظر منابع آلاینده کم تر قابل قبول است، زیرا علاوه بر توزیع بهینه نارضایتی در بین ذی نفعان، تلاش میشود گروههای تخلیه کننده به یک گروه تبدیل شود که حالت پویای قدرت موجود در بین گروهها در شرایط واقعی در نظر گرفته نمیشود.